Tuesday, October 15, 2024
Homeஇதழ்கள்2021 இதழ்கள்க.வசந்த்பிரபு கவிதை

க.வசந்த்பிரபு கவிதை

வளர்ந்தாலும் தேயும்; தேய்ந்தாலும் வளரும்

திமிங்கல வாலில்
பட்டுப்பறந்த
அரைப் பிறை
அருகிருந்த மீனின்
துடுப்பில்பட்டு
இன்னும் தேய்கிறது.

மீண்டும் திமிங்கல
வாய்க்கருகில் போய்
அளவாய் கொஞ்சம்
தேய்ந்திருக்க
இன்னும் அறுமீன்
அதை தேய்த்து
காளையின்
கொம்புகள் தேய்க்க

இரட்டையரில்
ஒருவன் மீட்டு
சுடுஒளியில் நனைத்து
நண்டுக்கு
ஒளிக்கோடாய்
காண்பிக்கிறான்.

சிங்கப் பிடறியின்
அசைவில் பட்டு
கன்னியின்
தொடைதொட்ட
வளரொளியை
கோதுமைக்கதிர்கள்
அளக்க முயன்றன.

தேள் பெருஒளி
கண்டு தீண்ட
மறந்திருந்தது.
இருகால் ஊன்றி
இருகால் தூக்கி
வாலசைத்தவனின்
அம்புகளும்
துளைக்காதபடி
ஒளிபெருகி
விலங்குமீனின்
வால் பணிந்து
ஒளி மிளிர்ந்தது.

பெருஒளி
வளரவும் தேயவும்
கூடும்
சிக்காதவைகளிடம்
சிக்கக்கூடும்
பாதையும் வண்ணமும் கூட
கொஞ்சம் மாறக்கூடும்

வளர்ந்தாலும் தேயும்
தேய்ந்தாலும் வளரும்

ஆனாலும்
அது ஒளி தான்.

***

க.வசந்த்பிரபு – atchayaads@gmail.com

RELATED ARTICLES

2 COMMENTS

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here

Most Popular